ตั้งแต่ขวาน ดาบ ไปจนถึงรถรบ ดูอาวุธที่ช่วยทำให้นักรบอียิปต์โบราณน่าเกรงขาม
กองทัพอียิปต์กลายเป็นหนึ่งในกองกำลังต่อสู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกยุคโบราณในสมัยอาณาจักรใหม่ (1550 ปีก่อนคริสตกาล – 1070 ปีก่อนคริสตกาล) แต่ก็ทำเช่นนั้นโดยใช้เทคโนโลยีอาวุธที่ยืมมา อียิปต์ใช้กระบองหินธรรมดา หอกปลายไม้ ขวาน คันธนู และลูกศรเพื่อต่อสู้กับชนเผ่านูเบียนและลิเบียที่อยู่ใกล้เคียง จากนั้น Hyksos กองทัพที่รุกรานจากซีเรียซึ่งพิชิตอียิปต์เมื่อราว 1650 ปีก่อนคริสตกาลด้วยอาวุธที่เหนือกว่าอย่างมากมาย เช่น รถรบที่เร็วและคันธนูที่ทรงพลัง
ในช่วงศตวรรษแห่งความอัปยศจากต่างประเทศที่รู้จักกันในชื่อ Second Intermediate Period ชาวอียิปต์ศึกษาศัตรูอย่างใกล้ชิดและสร้างคลังอาวุธใหม่ที่มีอาวุธร้ายแรงตามการออกแบบของซีเรีย เมื่ออาห์โมสที่ 1 ปลดปล่อยและรวมอียิปต์อีกครั้ง เขากลายเป็นฟาโรห์องค์แรกของอาณาจักรใหม่ ซึ่งเป็นยุคทองที่อียิปต์ใช้อาวุธที่ได้รับการอัพเกรดและระบบราชการที่มีประสิทธิภาพเพื่อขยายอาณาจักรและร่ำรวยขึ้นจากเครื่องบรรณาการจากต่างประเทศ
เหล่านี้เป็นอาวุธสำคัญเก้าประการที่ขับเคลื่อนกองทัพอียิปต์ด้วยพลังสูงสุด
ดู: สงครามอียิปต์ในห้องนิรภัยประวัติศาสตร์
1. หอกและโล่ปลายทองแดง
แก่นแท้ของกองทัพอียิปต์ ก็เหมือนกับกองทัพโบราณส่วนใหญ่ คือพลหอก อาวุธที่มีโล่ไม้ ( ikem ) ในมือซ้ายและหอกปลายทองสัมฤทธิ์ ( dja ) ทางด้านขวา หอกชาวอียิปต์จะโจมตีศัตรูในรูปแบบที่แน่นหนา ความยาวของหอกทำให้นักสู้ชาวอียิปต์ต่อสู้กับศัตรูได้โดยใช้เกราะป้องกัน และปลายทองแดงนั้นแข็งและคมพอที่จะเจาะเกราะหนังของทหารราบของศัตรูได้
ยิ่งไปกว่านั้น หอกยังมีราคาถูกอีกด้วย
“ในช่วงเวลาที่โลหะมีค่ามาก สิ่งที่คุณต้องมีก็คือทองแดงเล็กน้อยที่ส่วนปลาย” Paul Elliott นักประวัติศาสตร์และนักสร้างใหม่ ผู้เขียนWarfare ใน New Kingdom Egyptกล่าว “คุณสามารถจัดทหารเกณฑ์ได้หลายร้อยคน เหมาะสำหรับการทำสงครามในยุคนั้น”
ก่อนการรุกราน Hyksos ปลายหอกอียิปต์เป็นไม้และมีแนวโน้มที่จะแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเมื่อสัมผัส ชาวซีเรียได้สาธิตวิธีการหลอมหัวหอกสีบรอนซ์อย่างง่ายโดยใช้เบ้าเสียบแบบกลวงที่ติดกับด้ามไม้อย่างแน่นหนา โล่ของชาวอียิปต์มีประโยชน์—แผ่นไม้สามแผ่นที่พันด้วยกาวและหนังสัตว์—แต่พวกมันกลับกลายเป็นการป้องกันที่น่าเกรงขามเมื่อทหารราบปิดแถวในรูปแบบกลุ่ม
2. พุ่งแหลน
หอกอียิปต์เป็นมากกว่าขีปนาวุธยิงด้วยมือ มันยังทำหน้าที่ในการต่อสู้ระยะประชิดเป็นหอกสั้นยาวประมาณหนึ่งเมตร (3.3 ฟุต) ทหารของอาณาจักรใหม่จะถือหอกหอกข้ามไหล่เหมือนลูกธนู ในระยะประชิด พวกเขาจะใช้หอกพุ่งเข้าใส่ศัตรูด้านหลังโล่ แต่ยังสามารถยิงหอกเจาะเกราะเข้าโจมตีรถรบหรือแนวทหารราบได้ Eliott กล่าวว่าชาวอียิปต์ไม่ถือว่าหอกเป็นกฎที่ใช้แล้วทิ้งเหมือนลูกศร พวกเขาติดตั้งหอกของพวกเขาด้วยใบมีดโลหะรูปเพชร และทำให้ง่ายต่อการเล็งและขว้างด้วยด้ามจับไม้ที่มีความสมดุลและเสริมความแข็งแรง
3. ขวานรบ
ขวานต่อสู้ของอียิปต์เป็นอาวุธสำรองที่ติดอยู่ในเข็มขัดของนักรบหรือห้อยจากไหล่ของเขา ในการต่อสู้ระยะประชิด มันสามารถเจาะเกราะของศัตรูหรือส่งศัตรูที่บาดเจ็บด้วยการโจมตีอย่างรุนแรง ในยุคก่อนหน้าของประวัติศาสตร์อียิปต์ เมื่อศัตรูไม่สวมชุดเกราะ ใบมีดของขวานต่อสู้จะเป็นรูปครึ่งวงกลมหรือรูปพระจันทร์เสี้ยวออกแบบมาเพื่อให้บาดแผลลึกและบาดลึกไปยังเนื้อที่ไม่มีการป้องกัน
อย่างไรก็ตาม ในช่วงอาณาจักรใหม่ ซึ่งอียิปต์ต้องเผชิญกับกองทัพฮิตไทต์และกองทัพซีเรียที่สวมเสื้อหนังหุ้มเกราะไว้บนหน้าอก ใบมีดขวานจะแคบลงและมีขอบตรงมากขึ้น “เหมาะที่จะเจาะเกราะ” เอลเลียตกล่าว
ขวานต่อสู้ยังเพิ่มเป็นสองเท่าของเครื่องมือหลายเหลี่ยมเพชรพลอยที่เหมาะสมกับทุกความต้องการในยามสงคราม ระหว่างการล้อมเมืองของชาวคานาอัน กองทัพของรามเสสที่ 3 ครึ่งหนึ่งใช้ขวานขุดใต้กำแพงโคลนของเมือง ขณะที่ส่วนที่เหลือก็ปรับระดับต้นไม้ในพื้นที่ชนบทโดยรอบ
4. กระบองขวาน
นักโบราณคดีได้ค้นพบหลักฐานของอาวุธอียิปต์ที่เรียกว่าขวานกระบอง กระบองสงครามมาตรฐานคือกระบองซึ่งเป็นหนึ่งในอาวุธที่เก่าแก่ที่สุดในโลก เริ่มตั้งแต่ 6,000 ปีก่อนคริสตกาล ชาวอียิปต์ติดอาวุธด้วยกระบองธรรมดาที่ทำจากด้ามไม้ที่มีหัวหินหนัก แต่ในช่วงอาณาจักรใหม่ พวกเขาปรับปรุงการออกแบบที่อันตรายด้วยการเพิ่มใบมีดโค้งที่ฝังอยู่ในหัวไม้ที่เป็นของแข็ง
“นี่เป็นอาวุธที่เป็นของอียิปต์ล้วนๆ” เอลเลียตกล่าว “มันเป็นขวานที่มีพลังพิเศษอยู่เบื้องหลัง”
ขวานกระบองจะถูกใช้ด้วยสองมือเพื่อทำลายดาบของศัตรูและทุบผ่านเกราะทองแดงที่แข็งแกร่งที่สุด
5. ดาบสั้น
ดาบและกริชจะไม่ใช่อาวุธทั่วไปของอียิปต์ก่อนที่ Hyksos จะแนะนำความก้าวหน้าในเทคโนโลยีการหล่อทองแดง เมื่อนั้นจึงเป็นไปได้ที่จะสร้างดาบสั้นที่แข็งแรงพอที่จะทนต่อความรุนแรงของการต่อสู้ได้ เนื่องจากทองสัมฤทธิ์ไม่ใช่โลหะที่แข็งที่สุด ดาบบางเล่มจึงหล่อเป็นชิ้นเดียว ทั้งใบมีดและด้ามเพื่อให้มีความแข็งแรงเป็นพิเศษ
ดาบสั้นอียิปต์ทั่วไปมีสองประเภท อันแรกเป็นรูปกริชและมาถึงจุดที่คม หน้าที่ของมันคือแทงศัตรูในระยะใกล้ ส่วนที่สองนั้นยาวกว่าโดยด้านแบนมาถึงจุด “มีดเนย” ที่โค้งมน ดาบเล่มนี้มีไว้สำหรับฟันศัตรูจากระยะที่ปลอดภัยกว่า และแข็งแกร่งพอที่จะไม่งอเมื่อถูกกระแทกอย่างแรงบนโล่หรือกระดูก
6. โคเพช
บางทีอาวุธอียิปต์ที่โดดเด่นและน่าเกรงขามที่สุดของอาณาจักรใหม่ก็คือดาบโค้งที่เรียกว่าโคเพช ใบมีดที่โดดเด่นของ khopesh ดูเหมือนเครื่องหมายคำถามโดยมีคมตัดที่ด้านนอกของส่วนโค้งเหมือนดาบสั้น ไม่ใช่ด้านในเหมือนเคียว ในอียิปต์โบราณkhopeshหมายถึง “ขาหน้าของสัตว์” คล้ายกับคำภาษาอังกฤษ “dogleg”
ชาวอียิปต์เป็นหนี้ชาว Hyksos อีกครั้งสำหรับอาวุธที่ดูดุร้ายนี้ ซึ่งมักถูกวาดภาพในภาพวาดบรรเทาทุกข์ที่ฟาโรห์ใช้เพื่อโจมตีกองทัพศัตรู ยกตัวอย่างเช่น พระราชาตุตันคามุน ถูกฝังด้วยโคเพชสององค์ ในสงครามโบราณ khopesh จะทำหน้าที่เป็นอาวุธรองเช่นขวานหรือดาบสั้นเพื่อโจมตีศัตรูในการต่อสู้ระยะประชิด
7. โบว์คอมโพสิต
ก่อนการรุกรานฮิกซอส ชาวอียิปต์อาศัยธนู “ตัวเอง” ซึ่งเป็นอาวุธธนูและลูกธนูธรรมดาที่ทำจากไม้ชิ้นเดียว แต่ชาวซีเรียได้แนะนำให้พวกเขารู้จักกับพลังที่กะทัดรัดและความแม่นยำของธนูคอมโพสิต ซึ่งเป็นอาวุธที่สลับซับซ้อนและมีราคาแพงซึ่งทำมาจากชั้นไม้ เขาสัตว์ และเส้นเอ็นที่ “กลับด้าน” เพื่อสร้างแรงที่เหลือเชื่อ
“คันธนูประกอบกลายเป็นอาวุธพิเศษของอียิปต์” เอลเลียตกล่าว “พวกเขาไม่ได้มีนักธนูเพียงไม่กี่คนเท่านั้น พวกเขามีพลาทูนของนักธนู 50 คนซึ่งทำหน้าที่เป็นกองกำลังช็อกทั้งหมดยิงใส่ศัตรูในครั้งเดียว”
คันธนูคอมโพสิตอียิปต์มีความยาวประมาณ 1.5 เมตร (เกือบ 5 ฟุต) และสร้างขึ้นอย่างพิถีพิถันจากไม้เบิร์ช เขาแพะ เอ็นวัว และเอ็น ทั้งหมดประสานเข้าด้วยกันด้วยกาวจากสัตว์ โครงสร้างแบบหลายชั้น บวกกับการออกแบบโค้งกลับช่วยให้คันธนูสแนปกลับด้วยการกระทำที่มากกว่าคันธนูธรรมดาทั่วไป โดยยิงธนูได้ไกลถึง 250 ถึง 300 เมตร (820 ถึง 984 ฟุต) ตามบัญชีโบราณ
สายคันธนูประกอบขึ้นจากไส้สัตว์ที่ทออย่างแน่นหนา และลูกธนูทำมาจากกกไม้ปลายทองสัมฤทธิ์ ซึ่งมีอยู่มากมายในหุบเขาไนล์ เพื่อเพิ่มความแม่นยำ ลูกธนูถูกดึงด้วยขนสามอัน คันธนูคอมโพสิตมีราคาแพงและยากที่จะทำให้กองทัพอียิปต์ผู้พิชิตมักขอคันธนูแทนทองคำเพื่อเป็นเครื่องบรรณาการ Ramses IIIอ้างว่านำคันธนูคอมโพสิต 603 คันกลับมาจากการพ่ายแพ้ของชาวลิเบีย
8. รถรบ
ก่อนที่ม้าจะใหญ่พอที่จะขี่ม้าเข้าสู่สนามรบได้ รถรบนั้นเป็นเครื่องจักรสงครามที่รวดเร็วและน่ากลัวที่สุด อีกครั้ง Hyksos เป็นคนที่แนะนำชาวอียิปต์ให้รู้จักกับรถม้าไม้น้ำหนักเบาที่มีพื้นหนังที่ยืดหยุ่นได้เป็นโช้คอัพ แต่มันเป็นอาณาจักรใหม่ของอียิปต์ที่มีความมั่งคั่งมากมายซึ่งใช้ฝูงรถม้าติดอาวุธหนักในสนามรบเพื่อสร้างผลกระทบร้ายแรง
Eliott กล่าวว่าชาวอียิปต์ปฏิบัติต่อรถม้าเหมือน “แท่นอาวุธ” ที่เคลื่อนไหวเร็วซึ่งควบคุมโดยคนขับรถม้าและนักรบ
“รถรบวิ่งไปรอบสนามรบโดยมีนักรบพุ่งเข้าหาศัตรูด้วยลูกศรและลูกศรจากคันธนูผสมของเขาเหมือนมือปืนกลโบราณ” เอลเลียตกล่าว “การห้อยลงมาจากรถม้าจะเป็นลูกธนูสองลูกและหอก และชาวอียิปต์สามารถซื้อรังปืนกลเคลื่อนที่เหล่านี้ได้หลายร้อยและหลายร้อย”
บันทึกการรบโบราณบอกถึงรูปแบบรถรบขนาดใหญ่ของทีมมากกว่า 100 ทีมที่โจมตีศัตรูและโจมตีด้านข้างและตำแหน่งด้านหลังอย่างดุร้าย ความเร็วและความคล่องแคล่วของรถรบอียิปต์นั้นเข้ากันได้ดีกับอาวุธเท่านั้น ซึ่งไม่เพียงแต่รวมลูกธนูและหอกเท่านั้น แต่ยังมีโคเพเชสและขวานต่อสู้อีกหลายอันสำหรับการต่อสู้แบบประชิดตัว
9. เกราะเกล็ด
ทหารราบอียิปต์โดยเฉลี่ยในกองทัพอาณาจักรใหม่จะไม่ได้ป้องกันมากนักในสนามรบ จากภาพเขียนนูนต่ำนูนและหลักฐานทางโบราณคดี พวกเขาอาจสวมผ้าคลุมธรรมดาๆ ที่หุ้มด้วยกาวจากสัตว์ แต่นอกเหนือจากการหักเหของลูกศรระยะไกลแล้ว พวกมันไม่ได้ผลมากเท่าชุดเกราะ
เกราะที่ปราณีตและป้องกันได้ดีที่สุดถูกสงวนไว้สำหรับพลรถ ทั้งคนขับและนักรบ ซึ่งถูกเลือกให้เป็นเป้าหมายอันทรงคุณค่าของนักธนูฝ่ายศัตรู โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่มีคันธนูประกอบจากระยะไกล พวกรถรบชาวอียิปต์ขี่ม้าเข้าสู่สนามรบโดยสวมเสื้อคลุมยาวทำด้วยทองสัมฤทธิ์ ทำให้พวกเขาดูเหมือนกิ้งก่าตัวโตขนาดใหญ่ เกล็ดทองสัมฤทธิ์แต่ละชิ้นเช่นเดียวกับชิ้นนี้จากคอลเล็กชั่นของพิพิธภัณฑ์เมโทรโพลิแทน ถูกเจาะด้วยรูเล็กๆ ซึ่งตาชั่งนั้นผูกติดกับผ้าลินินหรือหนังรอง เสื้อเกราะขนาดใหญ่อาจมีเกล็ดมากกว่า 600 ชิ้น ทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่
ม้าก็สวมชุดเกราะ อย่างน้อยก็เป็นไปตามวัตถุงานศพและภาพเขียนนูนต่ำนูนสูง ทั้งรามเสสที่ 2 และตุตันคามุนกำลังแสดงรถม้าศึกที่มีม้าที่สง่างามสวมเสื้อคลุมสีบรอนซ์ทาสีสดใส
